Kousei Arima

Kousei Arima
有馬 公生
Arima Kousei
Ogólne
Płeć	Mężczyzna
Urodziny	28 marzec
Wiek	14
Status	Żyje
Rodzina	Saki Arima (Matka, nie żyje) Takahiko Arima (Ojciec) Hiroko Seto (Opiekunka)
Zawód	Pianista/Uczeń
Seiyū
Natsuki Hanae
Debiut
Manga	Rozdział 01: Monotonia
Anime	Odcinek 01: Monotonia/Kolor

Kousei Arima (有馬 公生 Arima Kousei) to główny bohater anime Shigatsu wa Kimi no Uso.

Kousei jest głównym bohaterem serii, najmłodszym pianistą który kiedykolwiek wygrał Konkurs Saki. Porzucił jednak muzykę po śmierci matki, kiedy to załamał się i przestał słyszeć grane przez siebie dźwięki. Dwa lata później Kousei nawet nie myśli o tym, by dotknąć fortepianu, a otaczający go świat wydaje się monotonny i szary. Wszystko zmienia się jednak kiedy poznaje Kaori Miyazono, piękną skrzypaczkę, która siłą zmusza chłopaka do powrotu do muzycznego świata.

Wygląd

Jako dziecko

Jako dziecko Kousei miał krótkie, czarne włosy, niebieskie oczy, a na nosie zawsze nosił okulary w grubych oprawkach. Ubierał się jak przystało na chłopca w jego wieku, zwykle w koszulkę z krótkim rękawem i luźne spodenki. Podczas występów zakładał niebieski garnitur i eleganckie buty.

Teraz

Kousei jest chłopcem przeciętnej budowy, o krótkich, czarnych włosach. Ma ciemno niebieskie oczy i okulary, które korygują jego wadę wzroku. Zwykle ma na sobie szkolny mundurek, choć czasem można zobaczyć go w całkiem zwyczajnych rzeczach.

Kousei wygląda w anime tak samo jak w mandze, choć kolor jego włosów zmienił się z czarnego na niebieski.

Osobowość

Kousei był posłusznym i spokojnym dzieckiem. Bał się matki, a jedyną osobą zdolną zachęcić go do zabawy była Tsubaki. Pomijając strach przed Saki, Kousei bardzo ją kochał i każdy występ dawał właśnie z myślą o tym, żeby ją uszczęśliwić. Nawet po jej śmierci wciąż prześladowała chłopaka w jego myślach, znacząco wpływając na jego życie. Zawsze gdy pomyślał o fortepianie, przed oczami stawała mu ponura sylwetka jego matki - wpadał w panikę i nie mógł dłużej grać. Jego ostatni występ, tuż przed śmiercią Seki, miał na niego tak wielki wpływ, że chłopak przestał słyszeć grane przez siebie dźwięki. Mimo tego muzyka wciąż była ważną częścią jego życia, co widać np. podczas przerw, gdy komponuje utwory. Kousei ma dwójkę bliskich przyjaciół, Tsubaki i Watari'ego, większość czasu spędza jednak sam ze swoimi myślami. Małą wagę przywiązuje do tego, co dzieje się wokół, a świat postrzega w szarych, nudnych kolorach. Nie zauważa niechęci innych pianistów i uczuć, które żywi do niego Tsubaki.

Gdy poznaje Kaori, jego świat całkowicie się zmienia. Podziwia dziewczynę, ponieważ jest ona jego całkowitym przeciwieństwem. Chciałby być tak wolny duchem jak ona. Chłopak zakochuje się w niej od pierwszego wejrzenia, a im bliżsi się sobie stają, tym widoczniejsze jest jego uczucie. To dzięki dziewczynie udało mu się pogodzić z przeszłością i wrócić do gry.

Umiejętności

Swoje umiejętności Kousei zawdzięcza rygorystycznemu treningowi, który zafundowała mu chora matka. Dzięki temu chłopak już w bardzo młodym wieku grał technicznie perfekcyjnie nawet najtrudniejsze utwory, przez co ludzie zaczęli nazywać "ludzkim metronomem". Nawet po dwóch latach przerwy wciąż jest w stanie grać bardzo dobrze.

Kousei cierpi z powodu przypadłości umysłowej, która nie pozwala mu słyszeć granych przez siebie dźwięków. Zaczyna wtedy panikować, uderza w klawisze jeszcze mocniej, żeby fortepian grał głośniej, w wyniku czego melodia staje się chaotyczna i nieładna. W późniejszym czasie chłopak przekonał się, że jest to jednak dar - dzięki temu słyszy muzykę wewnątrz siebie i może podzielić się nią ze światem.

Historia

Kousei stał się pianistą dzięki przyjaciółce matki, Hiroko Seto, która była pod wrażeniem tego, że chłopiec bezbłędnie zagrał piosenkę, którą ta wymyśliła na poczekaniu, zła na mężą. Właśnie wtedy namówiła Saki żeby nauczyła Arimę gry na fortepianie.

Wraz z rozwojem choroby matki zmieniała się też gra Kousei'a, który był zmuszany przez kobietę go ciągłej gry na fortepianie aż do czasu, gdy potrafił zagrać utwór nie popełniwszy żadnego błędu. W rezultacie Kousei oddalił się od przyjaciół i skupił na doskonaleniu umiejętności, aby usatysfakcjonować matkę, która w złości potrafiła go pobić do krwi.

Chłopiec brał udział w wielu konkursach, w których zadziwiał widownie poziomem swojej gry i zyskał miano "ludzkiego metronomu". Był nazywany kukiełką matki, ponieważ nie wykazywał nawet grama wolnej woli czy emocji. Po wygranej na konkursie Saiki, Saki pobiła Kousei'a, ponieważ nie podobało jej się to, że nie grał tak, jak było to zapisane w nutach. Wtedy też Kousei nie wytrzymał i powiedział, że wolałby, żeby "w końcu umarła". Saki zmarła kilka dni później, nie zamieniwszy z synem ani słowa.

Kousei czuł się winny, przytłaczały go słowa, które powiedział matce, a na dodatek bardzo za nią tęsknił i odczuwał jej nieobecność w takim stopniu, że podczas występu załamał się, przestał grać, uciekł do pustego pomieszczenia, płakał i błagał matkę o pomoc. Właśnie wtedy przestał słyszeć dźwięki fortepianu.

Związki

Kaori Miyazono

Choć Kousei nie zdawał sobie z tego sprawy, Kaori znała go dużo wcześniej. Podziwiała go od czasu jego pierwszego występu, którego była świadkiem. Wtedy też zdecydowała, że porzuci fortepian i zacznie grać na skrzypcach, żeby Kousei mógł jej kiedyś akompaniować. Podczas swojej znajomości przeżywają najróżniejsze przygody, które sprawiają, że ich znajomość kwitnie. Dzięki dziewczynie Kousei uświadamia sobie, kim tak naprawdę jest muzyk i co przekazuje muzyka. Mimo wszystko Kousei nie wyjawia Kaori swoich uczuć będąc pewnym, że dziewczyna kocha się w Watarim. Przed ich wspólnym występem na Gali Kaori podupada na zdrowiu i trafia do szpitala. Kousei traci pewność siebie, w dziewczynie widzi odbicie swojej matki, Saki i obawia się, że z Miyazano stanie się to samo, co z kobietą. Znów rezygnuje z muzyki stwierdzając, że odbiera mu ona to, co dla niego najważniejsze. Jednak po rozmowie z Kaori postanawia nie poddawać się i zagrać po raz ostatni, podczas gdy dziewczyna będzie walczyła o życie i da się zoperować. Niestety, Kaori nie udaje się przetrwać operacji i umiera na stole. Kousei otrzymuje od jej rodziców list, który dziewczyna napisała tuż przed operacją. W liście dziewczyna dziękuję Arimie za to, że ten nadał jej życiu sens i wyznaje mu swoją miłość. Przyznaje też, że jej miłość do Watari'go była kłamstwem, dzięki któremu mogła zbliżyć się do Kousei'a. Stąd właśnie "Twoje kwietniowe kłamstwo".

Tsubaki Sawabe

Kousei i Tsubaki są przyjaciółmi z dzieciństwa - mieszkają obok siebie i razem dorastali. Właśnie dlatego Tsubaki nazywa Arimę "bratem". Chodzą do tej samej szkoły, często wracają razem do domu i wiedzą o sobie praktycznie wszystko. Z biegiem czasu Tsubaki uświadamia sobie, że kocha Kousei'a.

Saki Arima

Choć w pierwszych odcinkach anime ukazana jest jako surowa i szorstka matka, to Saki Arima naprawdę kocha swojego syna i martwi się o jego przyszłość. Gdy Kousei był małym chłopcem, często grała mu na fortepianie i śpiewała kołysanki. Kiedy zaczęła podupadać na zdrowiu i wiedziała, że nie zostało jej wiele czasu, zaczęła panikować. Martwiła się, że jej syn nie przetrwa bez niej i nie poradzi sobie w życiu, więc pozostały jej czas spędziła ucząc go gry na fortepianie i chcąc, żeby został światowej sławy pianistą. Kousei dopiero pod koniec zaczyna rozumieć matkę, a to dzięki wyznaniu jej przyjaciółki, Hiroko.

Nagi Aiza

Jest okrutna i bezczelna względem Kousei'a, jednak szanuje go, a ich znajomość przeradza się w przyjaźń, kiedy zaczynają spędzać ze sobą więcej czasu. To właśnie Kousei zachęcał dziewczynę do przyłożenia się do gry na fortepianie, wystąpił z nią nawet podczas Festiwalu, żeby wyciągnąć tkwiący w niej potencjał.

Hiroko Seto

To właśnie Hiroko jako pierwsza zauważyła, że Kousei ma talent i że jest muzycznym geniuszem. Saki przyznała jej rację i zachęcona zaczęła uczyć syna gry na fortepianie. To Hiroko pociesza Kousei'a po śmierci matki i obwinia się za to, że to przez nią znienawidził muzykę i Saki. Odchodzi więc, chcąc dać mu spokój.

Spotykają się jednak dwa lata później. Hiroko wciąż darzy Kousei'a matczynym uczuciem. Dba o niego, doradza mu i stara się pomóc mu przezwyciężyć traumę.

Emi Igawa

Emi była tak zdumiona występem małego Kousei'a, że rozpłakała się i oznajmiła rodzicom, że ona też zostanie pianistką. Dorastała, wciąż będąc w pobliżu Takeshi'ego i Kousei'a, ponieważ brali udział w tych samych konkursach. Wyraźnie lubi chłopaka choć rozwściecza ją fakt, że ten ciągle wygrywa. Nie podoba jej się jego sposób gry. Chce, żeby wrócił do dawnego siebie i przekazywał emocję poprzez muzykę.

Takeshi Aiza

Kousei i Takeshi znają się od dawna, ponieważ brali wspólny udział w wielu konkursach. Takeshi bardzo szanuje Arimę, nazywa go nawet 'swoim bohaterem', choć bardzo denerwuje go fakt, że nie potrafi z nim wygrać.

Cytaty

• (Do Tsubaki) "Nikt by się nigdy we mnie nie zakochał."
• (Do Kaori) "Jesteś częścią wiosny.."
• (Do Kaori) "Kochasz jedzenie, kochasz skrzypce, kochasz muzykę."
• (Do siebie) "Jeśli nie potrafisz usłyszeć dźwięku, to wyobraź go sobie."
• (Do Saki, jako dziecko) "Chciałem tylko, żebyś była szczęśliwa. Nawet kiedy myślałem tylko o zabawie z Tsubaki i Watari'm, nawet kiedy mnie biłaś, ja się na to zgadzałem i ćwiczyłem dalej. Chciałem tylko, żebyś poczuła się lepiej! Żebyś była szczęśliwa! A teraz... Chciałbym, żebyś w końcu umarła."
• (Do Nagi) "Muzyka przekazuje słowa."
• (Do siebie) "Wiosna, kiedy cię poznałem. Wiosna... bez ciebie. "
• (Do Kaori) "Miałem ciebie."
• (Do Kaori) "Chcę cię zobaczyć."
• (Do Watari'ego) "Ja... Naprawdę lubię Miyazono."

Galeria

Szkic Kousei'a

Legitymacja szkolna

Odniesienia

	"Fortepian to ty. Jeśli będziesz dotykał go z czułością, uśmiechnie się. Jeśli naciśniesz z siłą, rozwścieczysz go."
	Ten artykuł to dopiero zalążek. Jeśli chcesz pomóc, dodaj coś od siebie.